woensdag 9 juli 2008

Bijdrage van Marieke, naar aanleiding


van die forel uit Navarra, Forel Hemmingway.
Hier (alle links in nieuw venster), of misschien moet ik zeggen hier.

Je moet weten dat ze deze bijdrage bijna teruggetrokken had. "Te persoonlijk", maar ik overtuigde haar met het simpele en uiterst correcte argument "een prachtig verhaal!"

Trucha a la Navarra, forel op de manier van Navarra, ook wel Forel Hemmingway, want die at de door hem gevangen forellen zo, schrijft Maarten.
Het gevaarlijke van Maarten is, dat hij onverhoeds uw verborgen deuren open trekt.
Hemmingway noemde een dochter naar een Franse wijn. Margaux Hemmingway. Op onze huwelijksreis in '71 ontdekten we een zeer romantisch hotel in St. Valery sur Somme, aan de baai van de Somme, waar toen nog Bentley’s stopten. Nu een "‘Deux Cheminées Logis de France"’.



We hadden niet veel geld, maar genoeg voor 14 dagen. Peinsden we... Maar na vier dagen was alles parti. We dronken er een Château Prieuré Lichine 1968.



We reserveerden het restant (3 flessen) op ons kamernummer 13. De eerste, die geserveerd werd, droeg als kamernummer 12b. We lachten de Madame uit voor haar bijgeloof, en de volgende kreeg het nummer 13. Het ongeluksgetal. We besloten, dat als onze eerste een dochter zou zijn, we haar Margaux zouden noemen; net als Hemmingway. Maar onze eerste stierf in het kraambed. Dus geen Margaux.
Wel nadien een Pauline en een Muriël. En nog altijd een moment van diepe bezinning als een Prieuré Lichine open gaat. Wat niet zo dikwijls meer gebeurt.
Soms peinzen we hoe ze er uit gezien zou hebben nu. Wijs, stevig en sterk, en ze was zeker goed met haar jongere zussen overeen gekomen.


Marieke, dit is prachtig, werkelijk.
En: het is heel zinvol dit soort dingen "van je af te schrijven", de lulligheid van de uitdrukking daargelaten.
Ik doe dat ook, maar jij kunt het beter schrijvend, ik tekenend.

Uhh, ik ken Margaux erg goed. Die bakkerij-banketbakkerij waar ik elk jaar werk is er gevestigd, althans in Arsac, ik bedoel: een deel van de wijngaarden van Arsac valt onder de dénomination Margaux.
(Ik denk altijd dat die kok Arzak zijn naam daarvandaan komt, die man die alleen maar gerechten met 28 ingrediënten kan maken. Een kwaakhoofd; zie de website hier. Ik heb in San Sebastian, waar hij ook zit, gewerkt bij Casa Nicolasa. Dát is een écht restaurant. Schitterend kookboek ook, "La cocina de Nicolasa".)



Maar misschien moet ik zeggen "wás een goed restaurant". Ik bedoel: Franco leefde nog, niet echt erg, maar toch en de mensen hadden de champagne nog in de koeling staan. Dus het is erg lang geleden.
Maar goed, Margaux. Wel eens geweest? Vreselijk oord. Aan het station kan je geen taxi krijgen, je moet 1,5 Km. lopen naar het dorp, om er daar achter te komen dat er geen enkele winkel of bar of taxi of wat dan ook is, op een, weer 1,5 Km. verderop, gelegen café na.

Overigens, wat de Margaux of "Margaux" uit Arsac betreft: heel vreemd. Je hebt op de grens van de dénomination Margaux en pal daarnaast van de Haute Médoc drie huizen die grond hebben die over de grens heen ligt. Van noord naar zuid: Des Graviers, Le Soc (zelfde eigenaar tegenwoordig) en Tour Coton.



Des Graviers: beide wijnen zijn helemaal niks, tranen totaal niet etc. Le Soc: de Haute Médoc is beter dan de Margaux! Coton: ik ken alleen de Haute Médoc en die is beter dan al die andere hierboven.
Uhh, in alle gevallen had ik het hier over de 2002, eind vorig jaar gedronken. Met J. overigens, overleden...
En mooi verhaal over Des Graviers, die als niemand anders de druivenplukkers (waaronder ik) in de watten legden, als je tenminste goed je werk deed. Elke dag fantastische salades en op de laatste dag foie gras met Sauternes etc. etc. en enorme entrecôtes. Oma kwam met die entrecôtes uit de keuken, richting BBQ. Die entrecôtes vervoerde ze, voor 14 man, ik zweer het, zo groot waren ze, in een KRUIWAGEN. "Ja, dat is makkelijker zo".

Nog een opmerking, Marieke.
"verborgen deuren open trekken": dat is inherent aan mensen die, zoals ik, het Syndroom van Asperger hebben.
En ik schrijf niet "lijden aan" of "gebukt gaan onder" want ik lijd er niet aan noch ga ik er onder gebukt.

Enne, blijkbaar heb ik deuren opengetrokken, zie uw eigenplaatje!