dinsdag 30 september 2008

Elft


Kleine discussie daarover gisteren, die ik vergat.
Elft, Alose.



M zei dat het niet te vreten is. Ik zei daarop "uit zoet water niet, nee; uit brak water is het perfect". Bordeaux, Gironde...
Uit zout water weet ik niet, hoor dat graag.

In Spanje, Navarra, visten ze op elft. Vongen ze forel dan kreeg ik die wat die vraten ze daar niet (zuid Navarra). En zochten ze paddestoelen, Ridderzwam,



dan vonden ze ook Eekhoorntjesbrood.
Kreeg ik ook. Zij vonden dát niet te vreten, ik die ridderzwam niet; weinig smaak en vol wormpjes.
Receptuur Ridderzwam: als champignons.

Oh, vond er ooit een paddestoeltje, groen, "de groene anijszwam" of zoiets.
Het ene boek zei "eetbaar", het andere sprak zich niet uit. Omeletje mee gebakken.
Een trip gehad (de enigste in mijn leven, voor alle duidelijkheid), je wil het niet weten. Ben me hele huis doorgevlogen...
Kan geen plaatje vinden. Wel van de bruine. En ja, van de Groene Knolanamiet. Maar dat is heel iets anders. Dat is een laatste trip...

maandag 29 september 2008

Roddel. Eindelijk.


Beloofde een paar lui om vanavond het verhaal over Rodrigues te vertellen.
Fantastische slager in Amsterdam. Zat (want het is al ff geleden) rechts van het Maison Descartes.
Hier, alle links in nieuw venster. Traiteur tegenwoordig trouwens. Maar een hele mooie site!



Rodrigues, Vijzelgracht 20

1] Kwam er om lamstong. "Heeft u lamstong?" (geïrriteerd:) -"Ja natuurlijk heb ik lamstong!". Hij verdween in de koeling, bleef lang weg, kwam er weer uit "Behalve vandaag".

2] Kocht er ooit gemarineerde bestorven varkenshaas (dus zo joods was hij niet). Zwart waren ze. Naar huis, in de koeling, volgende dag de koeling open: het was of je een klap in je gezicht kreeg.
Maar wel lekker.

3] Had een vriend in A'dam die er altijd zijn boterhamvlees kocht. Was wel wat duurder maar het werd zo mooi aangeleverd. In een zakje waarop stond "Bestelling Mevrouw ..." en op de stippellijn dan de naam ingevuld.

Die vriend was B. Als ik er logeerde ging ik er in bad, en tussen de badkamer en de keuken was een glas-in-lood raam. Als hij boodschappen ging doen (altijd bij AH op de grond naar muntjes speurend) wuifde ik hem vanuit het bad vriendelijk toe. Ook als hij terugkwam.
Een koelkast had hij niet, hij had een glazen stolp,



maar dan een bredere, lagere, zonder horloge erin dan dus

Mooi was ook dat hij midden in Amsterdam woonde (Kerkstraat) en zich er over beklaagde dat het in zijn weekend-huisje-dorp in Zeeland in het weekend lawaaieriger was (bladblazers, heggesnoeiers) dan in Amsterdam.
Dat huisje, overigens, was officieel van Jan Romein,



later van de bijzit van Jan Romein, hoe heet ze ook weer. Ze was directrice van de Stichting Kunstzinnige Vormgeving of zoiets in Dordrecht.
Die heeft daar dan weer Gerrit Willems, bevriend met B!, in het zadel geholpen als directeur van het Centrum Beeldende Kunst van Dordrecht. Zo gaat dat in die wereld...
Karel van het Reve heeft dat allemaal nooit geweten... "Annie [Romein Verschoor] get your gun", dat heeft hij wel geschreven. Maar dat Jan een bijzit had, dat zou ie denk ik nooit geloofd hebben...



Annie Verschoor, later Romein-Verschoor. Wat me nu, ook ivm dat Beeldende Kunst Centrum, herinnert aan mijn contacten met het BKC Gronigen. Kreeg ik een uiterst bekakte dame aan de telefoon die me vertelde dat ze Huppeldepup Dinges heette "mar zondar streepja artussan!", maw. ze was niet getrouwd met Huppeldepup maar ze had een dubbele naam.

Die Kerkstraat overigens, daar had je om de hoek Café Kerk. Zie hieronder.

B. had een bekende vader, Anton van Duinkerken (alias) en die heb ik nog gekend. Toen ik in Nijmegen studeerde zat hij wel eens bij Trianon, alwaar potten pijptabak op tafel stonden. (Ik was er ooit, enkele jaren geleden, en vertelde dat aan het -aardige- meisje in de bediening. "O, toen was ik nog niet geboren").



Van Duinkerken verzon/vertelde prachtige grappen.
Komen twee binnenvaartschepen elkaar tegen, die schippers lopen beiden naar de boeg, vrouw aan het roer, komen die schepen langszij, lopen ze met mekaar op, dan staan ze alletwee achterop, schepen verwijderen zich, moeten ze roepen. "Verder nog nieuws?" -"Ja, Marietje hep een kind" En dan, brullend met de handen aan de mond "Maar we houwen t stil!"



Heel mooi was een avondje in een café vlakbij waar B. woonde, Café Kerk dus, toen nog een uitermate vieze tent, nu netjes..
B. had wat aan zijn voet dus ik ging de drank halen.
Twee keer stond ik in de drukte op een hondje, van (artiestencafé) Ton van Duinhoven. Tweede keer schijn ik gezegd te hebben dat dat kwam omdat dat hondje dezelfde kleur had als de vloerbedekking. "Grauw zeg maar".
Enfin. Zowat iedereen was weg, B. ging de drank halen en zegt tegen die vrouw achter de bar (zo'n blonde toeter op der kop) "Mevrouw, wie is toch dat aardige oude mannetje die zo goed Ton van Duinhoven na kan doen?".

Ook aardig in dat café was het volgende. Kwam er met mijn toenmalige Koreaanse vriendin binnen, zat Doesjka Meijsing aan de bar, apezat, zegt ze "Zo, kleine blauwe, kom jij uit China?" Wap! doet Sia, zoals de Russen zeggen "recht op het oog, niet op de wenkbrauw". Doesja klap tegen de grond, maar dat schiep geen onrust, dat gebeurde blijkbaar meer. Enfin.
De dag daarna zat Doesjka aan de bar, naast haar een Oostenrijkse, apezat, die af en toe haar armen ten hemel keerde, roepend "Oh Doesjka, I love you so much!" waarna ze klap op de vloer viel. De eerste keer kwam ze nog boven, met een bloedneus, de tweede keer niet meer.



Heel lang geleden...

Maison Descartes nu. Dat wil zeggen Descartes.



Je kan van de Fransen zeggen wat je wil, maar het cultureel symbool maken voor hun land van een jood, daar hebben ze geen problemen mee.
Heel wat landen kunnen daar een voorbeeld aan nemen, alhoewel niet zoveel landen natuurlijk hervorragende Juden als embleem kunnen opvoeren.
En voordat iemand boos wordt, wat nergens op zou slaan, ik ben zelf jood.

Was ooit een tijdje in de buurt van Descartes. Mooi dorpje. Zat er in de buurt in een boerderij, prachtig en voor nop. Ligbad, echt mooie boeken op de kamer...
Ontbijt. Kaas, vlees, verschillende soorten brood.
Mens ging stofzuigen en hield er verschrikt mee op. "O! U bent de krant aan het lezen!" Vroeg een asbak en vanaf die dag stond er elke dag een asbak.
Ze vertelde ook nog dat je er ook kon eten, maar dat had ze liever niet. "Ik maak geen steak frites, ik maak wat regionaals, en dat is veel werk".
Eerste dag liep ik er naar buiten, binnenplaats (soort Limburgse boerderij, overal klimop) en vond een half vuursteen bijltje. Liet haar dat zien. Ach, zei ze, die vind ik dagelijks, en inderdaad, ze had een collectie...



Van het dorp Descartes kan ik geen plaatjes vinden, want die search wordt vervuild door meneer Descartes.
Maar hier zijn standbeeld aldaar. Zie verhaal gek hieronder. Dat was naast dat beeld.

Later ontmoette ik via die pensionhoudster een Fransoos die leraar Duits was, volgens mij al eens verteld. Die had als enige, zelfs het museum niet, een complete sikkel van vuursteen. Die had als leraar Duits weinig werk, moest van hot naar her reizen, combineerde dat met oud ijzer handel. Ik las toen, o ja, dat heb ik al verteld hier.

Maar goed, Descartes is natuurlijk het dorp waar Descartes vandaan kwam.
Zat er ooit op een terrasje, rare gek viel iemand op de fiets aan, hielp hem van die tiepe af te komen en daarna zei die "Dans chaque village, il faut un fou", in elk dorp heb je een gek nodig.
O, ook aardige informatie trouwens, nu we toch aan het roddelen zijn.
Annie Verschuur zat in Den Helder op de middelbare school. Waar ze weigerde tekenles te volgen. Omdat Anton Pieck bij haar in de klas zat, die veel beter kon tekenen. En ook de broer van Anton trouwens, die boeken geïllustreerd heeft van de vader van de Reve's.
Die broer van Anton, zijn naam schiet me niet te binnen, was trouwens een KGB agent. Net als Hildo Krop.

zondag 28 september 2008

Marieke, zuurkool


Maarten spreekt alweer over zuurkool.
Mijn maman maakte ze vroeger zelf, van gesneden witte kool en dan de melkzuurbacterie erbij in een Keulse pot. ‘Choucroute’ zeggen de Fransen en de lekkerste komt uit de Elzas, maar ook de Duitsers zijn specialisten, en die doen er ‘Schweinehaxe’ of ‘Eisbein’ bij.


Kent gij werkelijk geen hoofdletters schrijven?? Ik corrigeer me de pleuris.

Mooie link trouwens hier (alle links in nieuw venster).

Ik maakte zuurkool in Spanje. Enkel Savojekool (het moet eigenlijk met half witte half Savoje). En ik gebruikte weinig zout en veel karnemelk.

Dit is Mariekes zuurkool



Ik moet denk ik maar een keer langskomen...

Dit hieronder is stamp, gemaakt op de Cristina, een Stijlsteven, waarop ik veel heb gewerkt, met Deense en Duitse en Zwiterse kindertjes. Ze noemden me af en toe Maister.





Cristina

Ik maak ze op de Elzasser manier. Week wat jeneverbessen in jonge klare en doe ze bij de zuurkool. Doe er ook een scheutje Gewuerztraminer bij. Leg eerlijke boerenverse worst (doorprikken, dan verrijkt het vet de smaak van de choucroute) er op en een paar schellen spek of ham. Gewone vastkokende patatjes er bij serveren. Een goede mosterd voor op het vlees en de rest van de Gewuerztraminer in uw glas.
De smaak van uw choucroute wordt zeer beïnvloedt door het weer. zeker als er een koude regen tegen uw ramen klettert en de wind giert om het huis en de kachel snort, dan smaakt de choucroute het best.


Dit ruikt naar Bommel...



Mooi recept hier, als pie.

Ge kunt natuurlijk altijd vragen of uw gebuurs met een waterslang tegen de ramen spuiten...

zaterdag 27 september 2008

Vergat wat


Die dille-vissaus, bij die gebakken mosselen en waar die zalm in was gepocheerd, daar zat gedroogde limoen in. Noord Afrikaans.



Een gedroogd limoentje is genoeg voor 20 porties.
Je moet het met een keukenbijl in tweeën hakken.
Stoof een tijdje mee en proef regelmatig (of het eruit moet).

Bij de betere Marokkaan. Of Turk dan dus.

Wat ook enorm lekker is: gepekelde limoen.
Kan er geen recept van geven want het ene spreekt het andere tegen. Ik denk dat dat met de streek (soort limoen) te maken heeft.
Zie hier (alle links in nieuw venster hier, en deze is een .pdf maar als je FireFox hebt dan opent dat gewoon in je browser).



En ook erg lekker: dunne schijven citroen meebakken, in olijfolie, met verse tonijn of zo.
Maar maak dan nooit de vergissing die ik ooit maakte: combinneren met venkel.
Zuur + bitter, dat kan echt niet...

Afscheid


OK mensen, mijn afscheid, waarvoor ik julie vriendelijk uitnodig, is woensdag de 8e in bovenzaal Holt. Begint zeg 16.00 uur.
Ik maak happies, gratis natuurlijk, maar de drank moet je zelf betalen. Daar staat dan direct tegenover dat ik tig boeken, planten en ik weet niet wat allemaal meebreng, wat je allemaal gratis mee kan nemen. Schilderwerk neem ik ook mee, wat ik verchijt; 5, 10 Eu...

Geef wel tijdig op of je komt of niet!!



Hondshaai
Kom erop omdat we het er vanavond over hadden.

Zijn we nooit aan toe gekomen op de Eetclub. Hondshaai, Zandhaai, Doornhaai...

Haai met Fruits de Mer
Haai liefst met vel, maar dat zal wel weer niet leverbaar zijn.
Per persoon een langwerpig stuk nemen, inwrijven met wat gesmolten ganzevet (poelier), en ook de fruits de mer door wat ganzevet husselen.



Met grote champignons en kleine tomaten (geen kers-tomaten maar wat ze in de handel C-tomaten noemen; formaat grote champignon), ook ingevet, in een ovenschotel, die in een hete oven etc.

Platte moten doornhaai kan je ook bakken of grillen.
Is de vis rozig dan is het hondshaai of zandhaai of zoiets; die moet
even nastoven.



Doornhaai

Haai smaakt verder voortreffelijk met kerrie, en het werkt
makkelijk want het blijft mooi heel.

vrijdag 26 september 2008

Diny


Wil je in ieder geval mijn dank overbrengen aan Marieke? Zij heeft ooit op Jannekes weblog restaurant Chartier in Parijs aangeprezen. Wat een belevenis... Geweldig eten voor weinig geld. De paar toeristen die er toch ook komen kunnen gelukkig nooit de sfeer bepalen met al die Fransen die daar komen lunchen en dineren.
Voorgerechten vanaf 1.60 euro.
[Huhh?? Adres!]
Een prachtig 19e-eeuws gebouw en de efficiëntie van een fabriek. Geen fratsen, maar fantastisch eten (andouillettes, rillettes, saumon voor mij, choucroute....) in een onnavolgbare sfeer.




Andouilettes à la Lyonnaise

Recept andouillettes hier (alle links in nieuw venster).

Rillettes van gans:



Rillettes is een van die gerechten die over-gepopulariseerd zijn, net als Carpaccio. Carpaccio van inktvis, rilettes van zalm... Rilettes, dat is eend of gans, en desnoods voor de poor man varken.

Recept hier.

Ennuh, Marieke, uw zuurkool, en S., je foto's, komen morgen en overmorgen. Formule 1...

donderdag 25 september 2008

Aubergine


Daar ging het over, bij NRC (zie Blogs, bij de links aan de linkerkant).

Twee mooie recepten met aubergine.

Poor man's caviar: Hier (alle links in nieuw venster).



En recept uit Albi, zie hier

Dit is trouwens ook een aubergine:



Tamarillo, in Indonesië Terong api, aubergine-vuur.

Overigens blijf ik van mening dat dit het lekkerste gerecht met aubergine is.

woensdag 24 september 2008

Alternatieve recepten niet-mosseleters


vergat ik helmaal. Mossel-overgevoeligen.
Uhh, L. at stiekem een zure mossel, twee uur lang Beuwark! 's avonds, ach gut.
T. idem, maar met hem heb ik weinig meelij. "Ik at wel eens betere lamskop".

Maar goed.
Ipv zure mosselen (bij L's borrelhapje) wilde ik zure leverworst serveren.



Niet te krijgen. In stukken geknipte zure haring-ruggetjes dus.

Alternatief gebakken mosselen: in boter gesauteerde blokjes gerookte zalm. Was heerlijk. Zeiden ze. Recept ergens op het blog.
Uhh, recept elders nergens te vinden. Uitgevonden door een vriend van me die totaal niet kan koken.
Wat er het meeste op lijkt is dit (alle links in nieuw venster en deze laadt erg langzaam) maar als je die vrouw hebt gezien, om nog maar niet te spreken over die lijk-kleur van die zalm, dan hoef je niet meer.
Dit komt in de buurt:



maar ziet er onappetijtelijk uit en is trouwens bedoeld voor een omelet (hoe??).

Alternatief Vichissoise: niks natuurlijk.

Alternatief gekookte mosselen: zie vorige bericht, zalm gepocheerd in dille - witte wijn - visbouillon - roomsaus. Recept ergens op het blog.



Alternatief kwetsen-struif: ook weer niks natuurlijk.

Uhh, gekookte mosselen en die zalm-saus: met verse laurier.

Foto's Eetclub september




Vichissoise in wording. Search the blog voor het recept.



Dille-visbouillon-roomsaus in statu nascendi. Was om de zalm (voor de niet-mosseleters) in te pocheren en om erbij te geven.
Recept later vandaag.
Serveerde ik ook bij de gebakken mosselen.



Mossel-kook-vloeistof met verse lams-chorizo. Of moet ik zeggen "dikke Merguez".



Merguez. Noord Afrika.
Meestal wat dunner dan chorizo, én chorizo = varkensvlees, merguez half lam half rund.
Die dunnere heb je in zuid Navarra en zo ook. Longaniza.



Maar dat is meestal half lam half varken. Met bloempjes van rozemarijn erdoor, waw!
Noord Navarra, Lekaroz en die kanten op: gewoon weer dik en puur varken.

Recept: search blog en vervang droge door verse chorizo.



"De verassing van de herder"



Dus flink knof en olijfolie erover.



Aardig. Ik seinde S. in dat hij ervoor moest zorgen dat de koppen zonder oog en harses zouden aankomen. Verwachtte desondanks problemen met L.
Niets was minder waar. Ze zei "Ik heb zelfs ogen gegeten".



Mensen, ben ik het grof zeezout erop vergeten??



Struif met kwetsen (search blog).

dinsdag 23 september 2008

Mooi product


Reflets de France
Hier (link in nieuw venster).

Bestaat blijkbaar 10 jaar.



Brengt me trouwens op een idee.
Morgen zuurkoolstamp...

Kogel door de kerk


Geen herderen maar Frankrijk.
Arsac. Vlakbij Bordeaux. Bakkerij-banketbakkerij van vrienden. Search the blog op Arsac en zie de wijn (Margaux).



Straatje langs de bakkerij:



De winkel:





Het kasteeltje met de Kerst:



Heb er boven de bakkerij een mooie verdieping incluis badkamer met ligbad, erg aardig dorpje, krantenwinkeltje, kroegje, restaurantje (hoofdgerecht waar je niet doorheen komt, vanwege de hoeveelheid, kwaliteit perfect, 10 Eu.), supermarktje, perfecte slager, bakkerij en banketbakkerij dus...
Eetcluppers en blog-medewerkers altijd van harte welkom (vliegen naar Bordeaux, bus naar Arsac).
Ontzettend aardige mensen in dat dorpje, en het is een belevenis er een weekje gezeten te hebben, boven die bakkerij; het werk, de klanten...
Hier (alle links in nieuw venster).

Vertrek ± de 15e.

Groet!

maandag 22 september 2008

Streektalen


Dank PJ.



Ja, want ik zat in Katlijk met die schapen, en dat was nabij de grens tussen Fries en Stellingwerfs.
Nou heb ik ooit een linguïst, en niet de eerste de beste, Karel van het Reve, horen zeggen dat Stellingwerfs eigenlijk een taal is, geen dialect dus (de scheidslijn tussen taal en dialect is linguïstisch gezien uiterst dun) naast Nederlands en Fries.
Geen idee.
Heb het al eerder gevraagd: is dit Fries of Stellingwerfs: "De takomst leit fast".



Het verdwenen Kasteel Hooghoud in Stellingwerf.
Kon niks culinairs vinden over Stellingwerf...

Een ander misterie uit die kanten is "Wanneperveense vischotel", griet met zuurkool. Zoek al jaren naar het recept.

Maar goed, het wordt weer tijd voor zuurkool.
O jee, alles wat ik van zuurkool weet blijk ik al gepost te hebben.
Hier (alle links in nieuw venster).

Nou ja, blijft die Wanneperveense en blijft voor de eerste keer goede zuurkool met zalm maken...

Vegetarisch of niet


Je hebt twee soorten vegetariërs, zo weet ik uit mijn omgeving.
1] Het maakt ze weinig uit wat je zelf eet, of hun kinderen. Moet natuurlik niet vlees vlees vlees zijn, maar het zoontje van G. kreeg net kip-nuggets bij Holt.
2] Zeikers.



Met dit plaatje bedoel ik dat je met meer recht over andere dingen zeiken kunt.

In het verlengde daarvan heb je twee soorten vegetarisch eten.
1] Lekker eten, zonder vlees of vis.
2] Vegetarisch!



Je hebt trouwens, naast reguliere vegetariërs en niet-vegetariërs een derde soort. Weinig-vlees-eters.



Als ik van de bushalte Westlands Museum (hier, alle links in nieuw venster) in Honselersdijk naar mijn vrienden Ine en Cok Grootscholten (hier) loop, dan kom ik langs een punt-paprika kwekerij die 1,5 Km. lang is...

Nog een vierde soort trouwens, waaronder ik mijzelf reken.
Dag 1 vlees, dag 2 ei, dag 3 tofu, dag 4 vis, dag 5 kaas. Dat zijn de vaag-vego-culi eters.

Marieke nu. Over vego gesproken.

Beste Maarten,
Ge twijfelde wellicht.
(Waaraan?)
Uw eigen schuld.
Voilá, weer een stukje, en ik hoop dat alles goed gaat met u.
Zie foto's
Laat het drieluik aan elkaar vast zitten.
Marieke

Ja, of ik uw Drieluik uit mekaar durfde te halen...



Drieluik



De kip

Doet me denken aan iets.
Je ziet dat nooit in Nederland. Je slacht een hen, en in de buik vind je, zeg maar, "ongeboren eieren". Ei-gelen dan altans. Die verkopen ze in Spanje bij de slager. Die die doe in de soep of zo.
Geen plaatje. Weet niet meet hoe ze het noemen.