woensdag 17 juni 2009

13 14 15-06


Hier klopt iets niet. Waarschijnlijk heb ik drie dagen op twee dagen genoteerd. 13, 14 en 15. Dus als er “vandaag” of “gisteren” staat dan is dat met een korrel zout. Maar goed.

Las ergens dat Ch. d’Arsac al in de 11e eeuw of zo “bestond”. Ene Segur. Kan kloppen want niet ver ervandaan heb je een Chemin de Segur. En dat heeft niks met Ch. Calon-Ségur te maken.
Zat me af te vragen waarom Ch. d’Arsac soms vernoemd wordt als Hait Médoc en soms als Margaux. Herinnerde me, 20 jaar geleden of zo, van de eeuwige kletskous John Salvi gehoord te hebben dat ze van H-M waren ge-upgraded naar Margaux. Maar in de classificatie van 1855 staan ze niet.
Nee natuurlijk niet. Misschien wel Margaux maar niet geclassificeerd. Wat overigens weinig wil zeggen. 1855...



Dat Calon-Ségur, St; Estèphe, zie hierboven, is een mooi verhaal.
De Markies van Ségur, 18e eeuw, was de eigenaar. En ook van Lafitte en Latour, you name it. De “Prins der wijngaarden”. “Ik maak wijn op Lafitte en op Latour, maar mijn hart is op Calon”. Vandaar dat hart.



60 hectare ommuurde wijngaarden. En ommuurd wil zeggen dat je er niet mag jagen.

Kookte gisteren die snijbonen. Tsjonge wat zijn die lang hier; wel 30 cm.
Sepjes snijden en in koud water.
Olijfolie, ui, knof, peterselie, snijbonen tot verkleurd.
Witte wijn, bouillonconcentraat, mosterdzaad, espelette peper tot bonen ietsje gaar, blokjes nieuwe aardappel erbij, als gaar is bijna drooggekookt.
Ovenschotel, geraspte komijnekaas erover.



Recept
Rijst, gekookt in bouillon, Nasi Kesoeh, Indonesië
Maak varkensgehakt aan met peper, zout, flink ui, geperste knoflook, kruidnagel en nootmuskaat.
Maak er een platte plak van en bak die aan beide zijden bruin, samen met wat gehakte ui.
Steek in kleine stukjes, doe er water bij, laat aan de kook komen en trek er een bouillon van.
Kook in die bouillon de rijst en serveer die met de gezeefde ingrediënten van de bouillon erover.



Eetplanning.
Inkopen met B. die niet te laat kwam want ze kon niet slapen.*
Maïs, haai, ronde courget.
Tortilla, rundergehakt, paprika.
Ei, kekers, artisjokken.
Pasta, tomaat, krab.
Rijst, Geska, champignons.
Die Geska moet op; doosje in zending geplet, kaas lekte uit doos, opengesneden door douane. Weer dichtgeplakt? Forget it.



Die amandelen die kan je ook bij ons, zeg maar, bij de betere Turk krijgen. Die zijn “groen”, ik bedoel: compleet. Met schil en bast en al. Maar alles nog zacht en zo te eten. Erg lekker.

Krant.
Twee Nederlandse Marokkanen gepakt met hash hier vlak bij. Geen hash trouwens maar “pollen”, stuifmeel. Geen idee.
En een officieel in Frankrijk wonende Marokkaan, ook gepakt een kleine drie jaar geleden (!) veroordeeld tot drie jaar en daarna vijf jaar Frankrijk uit.
Hoe is het ook weer met dat mens, hoe heet ze ook weer, die politica, ex VVD? O, wacht, die heet Wilders nu.
Overigens staat in de krant bij alle berichten, waar het ook over gaat, opgepakt, verdronken, van het dak gevallen de volledige naam, leeftijd en woonplaats. Namen van vrouw en kinderen ook indien voorradig.

(Hier begint de 15e, dat is zeker.)

Hadden het over Tintin, Kuifje. Of beter: iemand had Sharon fruit bij zich (search the blog op sharon of kaki). Die tiepe zei dat heet kaki. Ik zeg nee, dat heet Sharon. Kaki is groter en rood en heel zacht. Kaki komt uit India en Sharon oorspronkelijk uit Sumatra en verder ontwikkeld in Israël. Omdat kaki zo week is dat het niet transportabel is.
Zegt iemand “Ja! Die grote rode vrucht die uit een boom valt en dan zijn heel je kleren rood”.
Over hoe die dat wist moest diep nagedacht worden. Roept een ander, ook zelfde leeftijd als die tiepe en als ik, Kuifje! En dat bleek te kloppen. En toen waren er drie die zich dat herinnerden, behalve mijzelf.



Kaki

En toen vertelde ik het volgende, op het gevaar af dat het de tweede keer is, maar het is te mooi.
1) Ik had een vriendin die alles over sterrenbeelden wist. Reden ook om later uit elkaar te gaan want ik werd gestoord van dat gewichel. Maar goed. We stapten, beiden voor de eerste keer, in Azië uit een vliegtuig, midden in de nacht. Ik wijs naar de hemel en zeg “Dat is het Zuiderkruis”. Hoe of ik dat wist. Al sla je me dood.
Jaren later: Kuifje.



Sharon

2) Weer jaren later. Ik kom het hotel naast het station van Génève binnen, kijk rond, “Hier ben ik al ooit geweest” maar dan kon helemaal niet want ik was nog nooit in Génève. Balie. Tiepe ziet me rondkijken, haalt een Kuifje te voorschijn, dat hotel. Dat gebeurt wel meer meneer.



Kwam in Zwitserland aan met het vliegtuig naar Basel (twee uitgangen, een Franse en een Zwitserse, fantastisch ding van Tinguely aan het plafond) en ging in Basel naar het Tinguely museum. Daarnaast een Tinguely fontein. Toen krakend en piepend want het vroor 10 graden.



Recept
Zwitserse kliekjesschotel
Meng in een ingevette ovenschotel kleine blokjes gekookte aardappel, een grof soort gekookte pasta, blokjes gekookte en/of rauwe ham en blokjes peer van een stevige en niet te
zoete soort.
Werk er peper, zout en nootmuskaat door, en eventueel losgeklopt ei.
Zet een minuut of acht in de oven, op 180 graden.
Bestrooi met geraspte belegen Appenzeller en laat die in de oven smelten.

24 uur Le Mans. Frankrijk haalt zijn gram.

Interessante ontwikkelingen in de F 1. “Tweede F 1” nog steeds mogelijk. Of Ferrari verlaat de f 1 en gaat naar de endurance / F 1.



Borreluurtje. San Daniele en Roquefort.
Lekker vlezige ham, zoet. En Roquefort is “vochtiger” dan andere blauwschimmelkazen, wat in de keuken perspectieven biedt. Sec vind ik Cabrales nog steeds de mooiste.



PJ.
Vond, op eigen kracht, welk château het was met die Chinese torens. Cis d’Estournel (St. Estèphe).
Cos van caux, weer een woord voor zo’n keienheuvel.
1811, Louis Gaspar d’Estournel. Export, via de in de wijnhandel hier alom vertegenwoordigde Engelsen, naar India. Louis wordt daarom de Maharadja van St. Estèphe genoemd.
Grote feesten. Speciale botteling “Retour uit India”.
Kasteel met pagodes (sic) etc.