Gisteren, tsja,

moest iemand dringend helpen (gladheid), spul aangebrand.
Verderop recept toch maar want het ging smaaktechnisch de goede kant op.



Dit is een van die dingen die je vergeten bent als je na een computerloos jaar (op de Franse bieb na dan dus) je oude agenda kwijt bent.
Elke week een keer on-line scannen bij HouseCall.
En vandaag had ik er nog een, maandelijks filter wasmachine.

Die Fred Haché gisteren trouwens, dat vergat ik nog, tussen hem en die vrouw, dat is Barend Servet.

Recept
Haggis, Schotland. Voor de echte liefhebber. O, en denk niet dat ik het nooit heb gemaakt. Integendeel...
Maak een schapenmaag goed schoon, haal binnenstebuiten, maak heel goed schoon en naai de gaten op een na goed dicht.
Kook een "pluck", de slokdarm met daaraan het hart, de longen en de lever zonder de gal, een half uur in water met zout.
Haal uit de pan en laat wat koelen. Rasp de lever en hak de rest minus de slokdarm fijn.
Meng de twee vleescomponenten met elkaar, met geraspte ui, flink havermeel (eventueel gemalen gort) en kleine blokjes ossenwit of anders maar reuzel; kruid met zout, peper, nootmuskaat, gemalen piment en cayennepeper.
Vul de maag (zonder die terug te klappen) voor 3/4 en naai de opening dicht.
Prik wat gaatjes in de maag en kook een uur in de pluck-bouillon.
Snijd de maag in schijven en besprenkel die met whisky.
Officieel moet er tijdens het eten een "Band of Pipers" rond de tafel marcheren.



Photo credit: © René Alphenaar- All rights reserved

Barend Servet, links, met Sjef van Oekel.
Fred Haché en Barend Servet hier (alle links hier in een nieuw venster). Ennuh, die van de koningin, Juliana dan dus, die link gaf ik al eens eerder, maar goed, hier.

O ja, gisteren eten verbrand dus en in de commotie ook nog vergeten de schenkels in de Westmalle marinade te leggen, dus vandaag een opgeleukte pizza. Salame want anders was er niet meer. Dan maar twee keer vlees achtermekaar.



Gisteren, toch maar.
Kommetje kimchi uit de koeling. Ik bedoel: kommetje vullen met pot kimchi die in de koeling staat. En op temperatuur laten komen.
Arachideolie, ui, gemberwortel, lombok. Ff...
Boerenkool erin opbakken, witte wijn, ...
Grote platte omelet bakken, dus goed kloppen itt. voor een normale omelet. Uit de pan en in strips snijden.
Proeven en ik heb het op "zout" gebracht met Black bean garlic sauce.
Stripjes omelet erdoor en serveren met kimchi.

Maar ja, verbrand dus.
At die omelet, flink bestrooid met abon-abon ("abon2") en at daarna rijstcrackers met Amora mosterd en snijzult (tot mijn verbazing maar 10% vet) en ook nog forsch wat tutti frutti. Gewoon droog dan dus.
Had wel honger vanmorgen...



(Had 'm blijkbaar toch niet zo goed geklopt...) (O, wacht, ja, ik gebruikte 3 eieren ipv 2, dus het kon wat dikker en dus wat minder platgeklopt. Zou namelijk de buuv ook wat leveren, maar helaas pindakaas dus.)

Recept
Halskoteletten, ook wel schouderkarbonades, gestoofd; Bels
Bak de bepeperde koteletten snel aan beide zijden bruin.
Haal ze uit de pan en bak ui en knoflook in het vet en even later platgedrukte champignonstelen.
Stapel de koteletten zo dicht mogelijk op elkaar in een zo smal mogelijke pan.
Roer de aanbaksels in de braadpan los met een scheut witte wijn en roer daar dan flink mosterd door.
Kruid met wat dragon.
Giet het mengsel over de koteletten en giet er bouillon en witte wijn over tot de koteletten voor driekwart van de hoogte onder staan.
Breng aan de kook en laat op laag vuur en met een deksel op de pan ongeveer een uur garen.
Draai het vlees met enige regelmaat.
Voeg plakjes champignonhoeden toe en breng op smaak met -alweer- mosterd.



Wat zit er in dat glaasje? Geen alco hoor, dat kannie op een fors schip. Geen idee.
Boven m'n kop, dat moest ik voor J. even uitleggen, horizontaal geklapt, het Blauwe bord. Dat klap je verticaal, "open" zeg maar, als je op een rivier aan bakboord gaat varen (normaliter moet je stuurboord varen), omdat je bijvoorbeeld ff verderop bakboord (links) af gaat slaan maar dat er veel verkeer is dus dat je al eerder ter voorbereiding bakboord bent gaan varen. Dus.

Tsjee!
Kreeg vandaag een foldertje in de bus van de lokale shoarma, döner en kebab producent.
Dom trouwens om dat op zondag in de bus te laten stoppen in een dorp met veel "vrijgemaakten" (= dikwijls, maar niet altijd geloofsmatig gecorsetteerden). Maar goed.
Opvallend trouwens, diverse variëteiten van Kebab varkenshaas. Nou, van mij mag het. In de strijd tegen die enkel-halal veronnozelijking.
Maar goed. "Lahmacun gerechten". Nooit van gehoord, verdomd...



O, dat is die "Turkse pizza". Hier.
Ja, lekker maar die Libanese, van pannekoek, is stukken lekkerder.

Tijd voor mijn eigen opgeleukte pizza. Foto's morgen.

Uhh, op die opgeleukte pizza ook gedroogde tomaat.
Een ding over gedroogde tomaat.
Je hep het op olie of "droog".
Die op "droog" heeft veel meer smaak, maar ja, het moet wel van pas komen dat het droog is.
Maar: heel fijn snijden, half uurtje in olijfolie, op die pizza, perfect hoor! Beet en smaak!

Eetclub, 7 12 06.
Tempura van kip en garnalen. Mierikswortelsausje.
Guacamole.
Courget uit de oven, gevuld met groene olijven en gegratineerd met kaas.
Paddo-risotto.
Hazebout. Stoofperen.



En als desert Palacinka, zie hierboven.

Those were the days. Of "Les neiges d'antan".
Ohuhh, o ja. Of ik uitgenodigd wilde worden (zo zeiden ze het niet, ze zeiden "We nodigen je uit") voor het Kerstdiner van de Eetclub. Nee, natuurlijk niet (schreef ik dit niet al eerder?). De Eetclub was in het begin een club van mensen met verstand, kennis van zaken, en vooral stijl en fatsoen.
En toen gingen de wat minderen plebs uitnodigen, waardoor dan dus de beteren wegbleven.
Nu is het ontaard in een schreeuw- en zuipfestijn. Dank u.

4 mei 2011 bestaat de Eetclub 5 jaar. Of ik dan wil koken. Ik zeg "Ik kook wat ík wil koken". Nee, dat kon niet.
Maar wat denken die lui nou? Dat ik op commando hun shit (lauwwarm geitenkaasje met honing-tijmsaus, dat soort zooi) ga koken?