Het was weer heel erg lekker...
Velderwten (= jonge capucijners), rode ui, "platte" omelet (zo'n Indonesische).
Bak die omelet.
Itt een gewone omelet klop je het suf, en bak je het in een extra grote pan. Er uit, afkoelen, oprollen.
Olijfolie, die pikante ui (ietsje, want zie verderop), knof, iets gemberwortel.
Witte wijn, restant rode uiensoep (met rode wijn en rode Port), pruttelen, proef.
Piri-piri als hot erbij, Oxo als zout. Pruttel, proef.
+ goed uitgelekte velderwten, ..., + in reepjes gesneden omelet-rol.
Werkelijk heerlijk!
Mail L.
Goedemorgen Maarten, ik stort me zo dadelijk weer in de mantelzorg en moest denken aan het gedicht van Vasalis "Sneeuwwitte astronaut".
Vroeger vond ik het mooi, nu word ik er "jankerig" van omdat ik met zo'n situatie te maken heb. "Je moet meer afstand nemen, het is nou eenmaal zo" is het advies dat de mensen geven.
Waar is verdomme de tijd van onbezorgd lachen.
Groeten, L.
Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag
en zegt: zijn we in Roden of Den Haag ?
Wat later: kindje ik word veel te oud.
Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut
zo ver al van de aarde weggedreven,
zo moedig uitgestapt en in de ruimte zwevend
zonder bestek en her en der.
Zij zoekt - het is een s.o.s. -
haar herkomst en haar zijn als kind
en niemand niemand, die haar vindt
zoals zij was. Haar franse les
herhaalt zij: van haar 8e jaar:
'bijou, chou, croup, trou, clou, pou, òu,
die eerste juffrouw, weet je wel
die valse ouwe mademoiselle
hoe heet ze nou. Ik ben zo moe.'
Had ik je maar als kind gekend,
die nu mijn moeder bent
Tsja, wat moet ik hier nou voor plaatje onder zetten...
Wilde eend dan maar.
Morgen ga ik er de zojuist verworven Dictionnaire du Gastronome op na slaan (en enkele andere kloeke naslagwerken), en dan die eend opsnijden en deels vriezen. En plannen...
(Ook weer zoiets trouwens. Zuiver grammaticaal zou je naaslagwerk moeten schrijven...)
Zag gisteren Cleopatra (niet die hele ouwe).
Ach, niet slecht hoor. Nee hoor.
Geen topper, maar tsja, ach...
Zag ook Up, een animatiefilm.
Disney-shit.
En kijk, daar istie, hieronder!
Goh, zat wat te bladeren (in Huis de Beurs; "Zaalen").
Robinia-bloemen, en die heb ik een vlakbij huis, pseudo-acacia, kan je [net als ze in Duitsland doen met vlierbloemen en -zaadschermen] in beslag dopen en frituren.
Hanekammen! Vroeg er naar op de markt bij de poelier, maar nee.
Lamsbout met groene kruisbessen (daar hep je ze weer; dit is een recept van? geliëerd aan? Stanislas Leszczynski, who-ever that may be, helemaal nog afgezien van de uitspraak).
In Huis de Beurs zat een man die enorm veel op Jean-Pierre Franssens leek (maar dan 30 jaar jongen en nog levend).
En verdomd, in ene zie ik dat ie, net als Franssens altijd, een rode das om z'n nek heeft...
De Dictionnaire nu, sub voce Ail, knof.
"Numeri 11, 5.
‘We verlangen terug naar de vis die we in Egypte volop te eten hadden, naar de komkommers en watermeloenen, de prei, uien en knoflook. We drogen uit, we zien nooit iets anders dan dat manna.’"
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Plant eens knof in Nederland.
Gewoon teentjes in de grond duwen.
Je krijgt niet alleen -kleine- erg sterk smakende bolletjes, maar ook in salades erg erg lekkere stengel-bolletjes...
