woensdag 4 januari 2012

Vandaag


moet ik, vrees ik (woehahaha!) die Dyon mayo gaan controleren op bruikbaarheid.

En dat doen we zo.
Kleine krieltjes (allemaal flauwekul natuurlijk; gewoon uit fabrieksaardappelen gesneden bolletjes, terwijl de rest naar de puree-poeder gaat) frituren; ui, knof, piripiri in olijfolie; in ovenschotel met die aardappeltjes en met flink rauw ei (en met zoet paprikapoeder en nog wat restjes van die Venezolaanse worst).
Soort oven-tortilla zeg maar.

Sla erbij, waarbij ik HP saus ga "testen".

witte chinese paddestoelen

Je hebt van die Indonesische gedroogde bruine elfenbankjes, kuping tikus, oor muis (kleine meisjes worden tikus genoemd) maar ik kocht, zoals ik eerder meldde, witte Chinese. En gisteren had ik een pot waar ik ze in kon doen. Zo gezegd zo gedaan, en toen zag ik in ene het merk: Junk! Hahahahaha. Ja dat betekent jonk natuurlijk, maar toch...

Snow fungus hier (alle links hier in een nieuw venster).

Die Wood ear, dat is die Indonesische. Jodenoor...

PJ zei me gisteren dat ik die messenslijpservice van Koken en zo (het lijkt wel de naam van mijn blog!) wat beter moest toelichten.
Graag, maar ja, iets anders dan dit hiervind ik niet...

Rode erker in Luik

Waanzinnige rode erkers in Luik.
Gebruikt in de cursus SketchUp Pro.

O ja! C3 had van mijn plum sauce (Chinese pruimen-knof chutney) een saus bij eendeborst gemaakt.
Kijk.
Zo kenne we mekaar weer...
Toch?!
Misschien moet ik C3 maar upgraden naar C2, want van C2 hoor ik al een jaar niks.

Naar C1 dat kan niet; met die dame heb ik de stortregen op een schip in het Amsterdamse Oosterdok gelegen... [uhh, schip = gelegen ja...]

O ja, een enorme hoop gekwaak van Geert Mak op NDR Kultur, van dat Europa, dat wordt allemaal niks en zo. Kwaak-kwaak!

Trouwens dat boek, Jorwerd, dat is ook drie keer niks.
Afwisselend Anton Coolen immitaties en droge statistische zeurpraat.
Bestseller? Ja natuurlijk. Uhh, wat is de meest gelezen krant?

Mijn liefje

Vond nog een foto terug (grote computer-opruiming na vanalles-niet-kunnen-vinden) van mijn toenmalige lieffie in Frankrijk.

Mail L.

Goedemorgen Maarten.
Door die Grande Bouffe (is er één vrouw te vinden die die film mooi vindt)


Wat bedoel je?

moest ik weer aan Philippe Noiret denken en aan Le Vieux Fusil. Ik heb je al eens verteld dat dat een heel mooie film is die je moeilijk kunt bemachtigen. Gisteren kwam ik onderstaande link tegen.

Dank!

Ik hoop dat die andere drie poten van dat varken dan ook maar goed terecht zijn gekomen, of heeft hij nou één houten poot? Groeten, L

Perfect terecht gekomen.
Sommige à l'escargot bereid.
À l'escargot is -in dit geval- lang gesudderd.
In linnen "verband" strak ingewikkelde poten, heel lang gesudderd, bevrijd uit hun wikkels, afgekoeld, en in de hete oven "opgeblazen".

Ja, Le vieux Fusil.
Zie hier.
Maar je kan vanuit Nederland niet op Amazon Frankrijk bestellen!

gebroken in plaats van gesneden Parmezaan

Kijk, dat meldde ik al eerder.
Parmezaan snij je niet, die breek je, wrik je. Met iets wat op een oestermesje lijkt, maar dan zonder dat stootplaatje.

O ja, iemand vertelde een mooi verhaal nav. dat liedje Op een mooie Pinksterdag.
Kijk. Die tiepe zat in een koor, en dat repeteerde ergens in een kroeg, en dat had daar pauze van 11.00 tot 11.15.
En die tiepe z'n kind wilde geld lenen. Nee, je kan geld krijgen, niet lenen.
Enfin. Dat kind komt in die pauze en krijgt dat geld.
Die blijft nog even, en hoort dat koor zingen "Pappie is er voor de poen / En de rest is flauwekul"...

Rest mail morgen.

Drie soorten gedroogde abrikozen; gewone,

Gedroogde abrikozen.
Links gewone, boven "wilde" (flauwekul-naam, maar mooie zachte) en rechts zure, die inderdaad vrij (zoet-)zuur zijn. En heel plat.

Doei!