zondag 17 februari 2013

Culinaire links, inktvis, Maggi



Viola d'Amore

Dat wordt kort vandaag, maar wel voor de laatste keer.
Vandaag cursus InDesign afgewerkt, pffffff...

Links en Maggi

Loek maakte me attent op dit blog hier (alle links hier in een nieuw venster). Heel aardig, hoewel ik niet zo'n fan van Middeleeuws of Klassiek eten ben. Zag trouwens placenta-gerechten staan.

En over Garum gesproken, zie lager.

Dit blog hier vond ik helemaal zelf.
Frans naar Engels. Heel bruikbaar!


Garum nu. Zie hier.

Garum, dat gebruikten ze precies zoals wij Maggi gebruiken. Uhh, zoals gewone mensen Maggi gebruiken dan dus.
En het is precies hetzelfde, wat gebruik betreft, als Chinese dark soy, als Nuoc mam (Nước chấm; "fish sauce") en zelfs in Amerika vind je het, ik heb er tussen in gezeten, Oolichan grease, Oil of Oolichan.

Dark soy hier.
Nuoc mam hier.
Oolichan hier.
Maggi hier.

Als ik aan Maggi denk, dan denk ik aan twee dingen.
Een zeer oude tante die "meggie" zei.
En John Dinger. Daar heb ik voor gekookt. Als iemand in zijn restaurant om Maggie vroeg, dan haalde het personeel er "geschrokken" John bij. "U vraagt om Maggie?" (op zo'n manier dat de hele tent zat te luisteren). "Dat kan."
Hij naar een kast, komt ie terug met een fles Maggie van anderhalve meter hoog. Beng! "Alstublieft."


Vandaag

op RTL7 weer dat Business Class, en na die beleggingsexpert met die "kop als een rundervagijn" weer zo'n optreden van Schmidt Zeevis.

Zou die man onderhand eindelijk eens wat interessants kunnen vertellen?
"Je hebt inktvis, sepia [laat dat "zien", maar je ziet niks] en octopus [octOOpus]."
Die octOOpus wordt "meestal gemarineerd". Wat is dat nou voor gelul...
En van de inkt van die inktvis kan je zwarte pasta maken maar ook zwart brood. "Dat ziet er wel mooi uit naast dat bruine en witte brood".
Als je nou godverdomme eerst eens begon te praten over hoe het smáákt, eikel...

(Viola d'amore hier.)