Een mevrouw uit Iran vroeg mij hoe het met mevrouw A. was en ik vertelde dat ze geestelijk zachtjes achteruit ging. Mevrouw uit Iran zei: "Je moet haar rozijnen MET pit geven, zij moet eten, is heel goed voor haar hoofd". Ze schreef een briefje en zei nog "In mijn land geen alzheimer". Ik wilde antwoorden: "Komt dat door de voeding, of door het regime", maar ik weet niet of ze gevoel voor humor heeft.
Ik ging op pad. De buitenlandse jongeren werkend in hun supermarkten zijn, gedeeltelijk, net zo gemelijk als de jongeren die nazaten zijn van hen die altijd door de polder hebben lopen sjouwen. Kauwgum kauwend en in veel te dure kleertjes waren ze best wel een beetje bereid om te zoeken naar rozijnen met pit, maar ze vonden niks. Na drie supermarkten heb ik de hoop opgegeven, ik zit inmiddels met rozijnen zonder pit in variaties en heb er minstens 5 euro aan besteed.
Op het hondenuitlaadveldje loopt ook een psychologe met haar hond, zij (de vrouw) is werkzaam op het gebied van geriatrie. Ik vertelde haar over de rozijnen MET pit en zij had nog nooit van enig effect gehoord. "Wie weet, helpt het echt, maar wij hebben hier nog geen enkel medicijn tegen die ziekte", sprak zij. Ik zeg "Dat ik je volgende week niet bij PenW zie zitten als deskundige, die het juiste medicijn heeft gevonden".
