zaterdag 21 december 2013

ZES JAAR...



Vandaag bestaan we zes jaar!!

Heb je nog andere blogs, ik heb het niet eens over culinair, die ook al zes jaar bestaan? Ennuhh gemiddeld meer dan eens per dag posten?
Ik dacht het niet.

Met 3.000+ berichten?
533.137 pageviews?
11.531 pageviews de afgelopen 30 dagen?

Soms denk ik "Waar doen die lui van NRC het eigenlijk nog voor?" [Ja, lul, voor de reclame ernaast ja. Voor de poen ja]
Of waar doen die lui van de Volkskrant het nog voor? [Ja, zak, dat is de incrowd daar ja! Die doen het met mekaar ja! "Waar de redactie drijft op drank en zelfcensuur / Je krijgt de halve waarheid maar wel twee keer zo duur"]
Of "Bouillon!"? [Eikel! Dat is liefdewerk oud papier!]
Of "Mangiare!"? [Gristus! Dat is allemaal gesubsidieerd ja, wat dacht je? Alles mislukt maar het is geen parodie op Tommy Cooper hoor! Ik bedoel: kijk eens naar de producente hier (hahaha! die post hebben ze de volgende dag weggehaald!). Ik bedoel: dan wéét je toch dat...]

Nou ja.
Feest!
Met vandaag enkele van mijn meest klassiek geworden recepten
Voor jullie kerst

Toch?!



Avocado met Roquefort-garnalensaus
Avocat tiède au Roquefort

Maak een fond van rauwe ongepelde gehakte garnalen. Zeef.
Pocheer daarin twee halve avocado´s per persoon; laat uitlekken.
Houd een-derde van de bouillon apart en kook de rest van de bouillon flink in.
Prak de helft van de avocado`s (er blijft dus één halve pp over) met Roquefort.
Maak een saus van het praksel, met de ingekookte bouillon, met Armagnac en room. Proef op peper en zout.
Maak de andere helft van de avocado`s enkel even warm door ze even in de resterende niet-ingekookte maar nu aan de kook gebrachte bouillon te leggen.
Laat de avocado's uitlekken, snijd elke helft waaier-vormig in (bij het brede uiteinde vastzittend), leg de waaiers op borden en druk de "vingers" wat uit elkaar.
Serveer met de saus ernaast en daarover heel fijn gehakte bladselderij-stengel (niet van blad van knolselderij!).
De avocado mag lauw zijn.



Piepkuiken met jakobsschelpen
Poussin au coquilles Saint Jaques

Bak het kuiken rondom aan in een gesloten gietijzeren pan, in wat boter en olijfolie op niet te hoog vuur. Het kuiken mag nauwelijks bruinen.
Kruid met peper en zout.
Pocheer ondertussen champignons in kippenbouillon, haal ze eruit en houd ze warm.
Breng, ook weer ondertussen, witte wijn met flink room aan de kook, met peper en zout.
Snijd het corail van de jakobsschelpen en snijd het lijf dwars in tweeën.
Pocheer de jakobsschelpen in het wijn-roommengsel.
Haal ze uit de pan en houd ze warm.
Laat het mengsel inkoken met een flinke scheut van de bouillon.
Giet het vet uit de pan van het kuiken en flambeer het met Ierse whiskey.
Blus met witte wijn en draai het kuiken enkele keren rond in de vloeistof.
Giet er het gezeefde ingekookte vocht bij en laat dat, met het kuiken erin dus, verder inkoken.
Warm de champignons en de jakobsschelpen op in de saus, terwijl je het kuiken fileert.
Serveer met de saus en met pommes paille of pommes gauffres.



Tarbot in claret

Claret: licht-rode wijn. Dat betekent het oorspronkelijk.
Nu is de essentie verloren gegaan maar je vindt het spul nog steeds. Bijvoorbeeld Jacob's Creek Pinot Noir, of clarete van Ochoa.

Maak van de kop, staart en vinnen van een turbotin (een kleine tarbot) visbouillon, maar zonder wijn.
Schuim af, laat een half uur trekken en zeef de bouillon.
Laat inkoken.
Snij wit van prei heel dun.
Bedek daarmee de met boter bestreken bodem van een turbotière.
Maal peper over de prei, leg de vis op het rooster en zet het rooster in de pan.
Giet wat gesmolten boter over de vis, maal er wat peper over en giet tot slot claret over de vis tot die half onder staat.
Voeg de bouillon toe, breng de vis aan de kook en pocheer tot hij gaar is.
Snijd champignons heel fijn.
Haal het rooster met de vis uit de pan.
Houd de vis warm terwijl de saus snel wordt ingekookt met de champignons.
Schuim de saus af.
Serveer de gefileerde vis met wat prei en de saus.

Maak het eventueel met tarbot-moten of met griet.
Koop nooit turbot double, een aan beide zijden donkere soort die slecht smaakt.


Weten jullie trouwens wat het aller-allerleukste van dit blog is?
Dat een enorme hoeveelheid -zelfverklaarde!- culi-journalisten een enorme hekel aan me heeft omdat ik ze steeds maar weer -in het openbaar!- betrap op geklets en gelul, en dat ik ze daarom -terecht!- afzeik.
Maar verdomd! Elke dag kijken ze weer allemaal hier woehahahahahahaha!!!!

Op naar de volgende zes jaar lol voor mij en ergernis voor die kwakers!