vrijdag 20 mei 2016

Connie Palmen

















Hebben oude krielaardappelen ook uitlopers? Ik zat me dat laatst af te vragen terwijl ik naar het hoofd van Connie Palmen keek. Ik raadpleegde mijn computer maar vond geen antwoord. Tussen het nemen van veel slokken wijn was Connie erg spraakzaam, ze haalde zelfs Freud aan. Daar zullen de monden wel van opengevallen zijn in Odiliënberg. Ze vertelde ook maar meteen dat ze nu in een prachtig huis woont.  Aan tafel in de show van Pauw keek iedereen heel vriendelijk naar haar. Waarschijnlijk vroeg Jeroen zich minzaam lachend af of ze Ebru Umar nog aan de telefoon zouden krijgen. Bram Mosckowiz fantaseerde zichtbaar over van alles, al leek het mij dat het weinig met literatuur te maken had, gezien ook zijn seksistische opmerkingen voordat Connie aan haar monoloog begon. Sjirma (zangeres) bekeek Connie's boek en demonstreerde daarmee dat je heus wel hersens kan hebben ook al doe je mee aan The Voice Of Holland. Connie zag je na de zoveelste slok denken "nou pak ik door", en ze vertelde dat de Libris prijs al voor haar andere en eerdere werk bij haar terecht had moeten komen. Ischa wordt nog weinig door haar genoemd. HAFMO daarentegen wel (misschien vanwege zijn of is het haar grachtenpand?). Wel kwamen we te weten dat zij een minnares is en geen vriendin. Ik hoop eerlijk gezegd, dat ik dat verkeerd verstaan heb. Enfin, ik gok erop dat Connie ook de andere grote literaire prijs gaat winnen. Het zegt niet zozeer iets over haar literaire kwaliteiten maar meer over het literaire niveau van Nederland.

















Gisteravond was Palmen weer in beeld. Ze was nogmaals bij Pauw samen met andere gasten, waarvan de meesten verdrietige redenen hadden om uitgenodigd te worden. Zoals gewoonlijk had Palmen flink gezopen. Haar gedrag bracht me terug in de tijd dat ik in de kroeg veel alcoholisten ontmoette. Een zeer irritante gewoonte van een zuiplap is het gesprek rekken en maar proberen om in die dolle kop de boel te ordenen. Op het moment dat de toehoorders echt de moed willen opgeven gooi je er een volzin met zogenaamde inhoud uit waardoor iedereen zich verplicht voelt om beleefd te blijven luisteren. Palmen verplichtte haar toehoorders daartoe door op zo'n moment te schermen met langzaam uitgesproken woorden en uitgerekte zinnen, die met haar persoon te maken zouden hebben: intellect, afgestudeerd in filosofie, Socrates, kenner van het gedachtegoed van Marylin Monroe, enz. enz.

Naast mijn twijfels aan het gehalte van de "literatuur" in Nederland, begin ik nu ook te twijfelen aan de "wetenschap".