Vanavond verjaardagfeest. enorm veel veel hapjes, dit hierboven is maar één tafel...
Maar ja, enorm gezuip, ik ben thuis gebracht door, wat was het, een ambulance of politie of zoiets...
Waw goeristus...
Maar goed
Ik vergat gisteren wat
Een toevoeging aan dat gekwaak
Aan al die zogenaamd interessante bespiegelingen
Als ík nadenk, dan denk ik na over iets interessants. Dan probeer ik een bewijs uit het ongerijmde te vinden voor de stelling dat capicua getallen (kop-kont, palindroom; 1881, 34643) niet priem kunnen zijn behalve 11. Dan zoek ik uit (die frohe Wissenschaft!), hoe je kan verklaren dat je met "An unhappy childhood is a writer’s gold mine" en "A dirty mind is a joy forever" kan maken "A dirty mind is a writer's goldmine" maar niet "An unhappy childhood is a joy forever". Dan wil ik weten of er tussen Beieren (Pfefferkraut) en Valencia (Pebrella, wat precies hetzelfde betekent als Pfefferkraut) ook met bergbonenkruid gewerkt wordt. Of ik wil weten waarom steatopygia bij Khoisan vrouwen voorkomt maar ook bij Groninger vrouwen. Je bent gepromoveerd antropobioloog of je bent dat niet. Of ik vraag me af waarom ik denk dat mensen die Liszt beter vinden dan Chopin geen pure muziekliefhebbers zijn, maar iets van een aanstellerige interesse hebben naast de muziek. Of ik ga een perfecte vertaling zoeken voor "The wogs begin at Calais". (Gevonden! "Spaghetti begint onder Zaltbommel")
Dan lees ik bij Karel van het Reve (stelling: niemand, welke Nederlandse culischrijver dan ook, heeft ooit wat van Karel van het Reve gelezen, laat staan begrepen) "Er waren in de 19e eeuw een paar françaises die dat soort boeken schreven. Vandaag vond ik Olga, ou l'orpheline russe (1828) van [Jaques-]François Ancelot. De schrijver van die dissertatie zou dan meteen eens kunnen nagaan of er dingen zijn die de latere echte Russische literatuur heeft overgenomen uit de Pseudorussische literatuur. Sjklovski beweert bijvoorbeeld dat La jeune Sibérienne invloed gehad heeft op Poesjkins Kapiteinsdochter." En dan ga ik me afvragen of die orpheline russe dezelfde orpheline russe is als die orpheline russe in La vengeance d'une orpheline russe van Henri Rousseau, Le Douanier (1889). Kijk, dát is interessant...
En trouwens, het probleem van al die zogenaamd interessante bespiegelaars, dat is simpelweg dat ze hun eigen producten "bespiegelen". Hun eigen gekwaak. Hun eigen drollen.
Mac van Dinther: "Een kunstcriticus moet uitleggen waarom iets mooi is". God wat een gelul. Alsof je dat ooit zou kunnen uitleggen, nog afgezien van de beperkte geestelijke kwaliteiten van Van Dinther... (Elk lullenland / krijgt zijn eigen lullenkrant)
O! Trouwens wel eens ooit iets humoristisch gelezen bij een Nederlandse culi schrijver (ex -vroeger- Witteman)? Kijk, dat bedoel ik.
Als ze spreken komt er stof uit hun mond...
Dank P!
