zondag 12 november 2017

Borlottibonen en zo


















Heb ik soep met o.a. Borlotti bonen en allerlei uit de koelkast en pancakes met ricotta gemaakt. Bij het laatste zit "mijn kennis Piet" op mijn hielen, ook hij vindt dat erg lekker. Nou heeft hij de gewoonte om oorverdovend te blaffen als hij iets hoort in die muisstille flat en Ik wil het niet hebben en doe net alsof ik hem een klap voor zijn kop wil geven. Wat doet hij nu? Als hij blaft, hij blijft namelijk zitten (voor die pannenkoekjes) dan doet hij zijn ogen dicht, daarna staan die gele knopenogen meteen weer wijdopen. Is een geestig gezicht. Had ik je al eens verteld, geloof ik.

Zag die kaasgerechten van Maarten. Die met aardappelen, zoete ui en kaas ga ik maken. Lijkt me erg lekker, maar dan moet ik eerst ergens die Langres scoren. Die variatie op de pizza trekt me niet zo, wel de vulling, maar niet de vorm van eten. Heel soms vind ik het deeg lekker.

Ik had dus een blik sardientjes (eko) en “La vache qui rit” om samen te prakken, heel lekker vlg vrouw van Van Nieuwkerk. Ik deed het blik open en ik vond het een vuile lucht die uit dat blik kwam. Kon ik wel gaan prakken met die stopverfkaas, maar het stond me helemaal niet aan. Ik dacht: zo dadelijk maak ik die kaas door dat samenpakken ook oneetbaar. Dus heb ik de vis weggeflikkerd. Ik bedacht ineens dat ik ook geen lovend commentaar vernam uit de Mangiarehoek aan het adres van vrouwke Van Nieuwkerk, toen die de boel had staan prakken tijdens de uitzending.


















De vrouw van Mathijs was bij Koffietijd om nog maar weer eens het kookboekje van haar en haar broer aan te prijzen. Ze trof het: er zat buiten Loretta (alles weglachende slimmerik) en Quinty (haaibaai) een vaste medewerker kwaliteit : schalkse homo, die zijn moeder had meegenomen voor de jolijt en voor de tweede keer. Moeder was blijkbaar vorige keer een doorslaand succes. Het moet haar schreeuwend lachen zijn geweest, terwijl ze ook nog riep dat “alles geweldig was”. Moeder maakte kerstkaarten en werd daarover door beide dames op hun hurken(!} als het ware, toegesproken.

Mevrouw Mathijs, gezegend met een bolle hapsnoet, bekeek alles enigszins op haar hoede. Ze vertelde dat hun boekje zeer goed verkocht werd en ze vertelde dat ze thuis nog een schriftje had dat door haar moeder was vol gepend met heel eenvoudige gerechten. Ze had het gekregen toen ze op kamers ging.  Voel je hem aan komen? Dat wordt boek nummer twee! Broer zat alweer tussen de Trulli met zijn vinnige vrouw. Niet zo verwonderlijk dat die man behoorlijk chagrijnig oogt. (Die durft thuis zijn bek niet open te doen met al die grote keien voor het oprapen), Bleken ze van Koffietijd een filmpje van broer, terug in zijn trullo, te hebben opgenomen. “Wat lief” gilde Karin, “Daar wist ik niets van”. Hier in Brabant zeggen ze dan “En gij geleuft dè” . Zo ongeveer. Enfin, broer sprak vanuit zijn hart: ”Zit je daar weer over het boek te praten, het loopt heel goed he?”  Echt liefdevolle woorden. Gezien het salaris van papa Thijs en de aanlopen naar het grote geld  van dochter Jet en broer Kees en nu moeder Karin en oom Frans lijkt het mij dat de liefde van de hele familie goed verstopt zit.

Enfin de gast die iets van koken weet, moet bij Koffietijd tonen dat hij/zij “niet van de straat is”. Karin ging aubergines met iets erop en oregano grillen. Aan het uiterste eind van de uitzending waren de aubergines zeker niet gaar, nog wittig van kleur, terwijl ze bruin moesten zijn. "Komt allemaal later goed” sprak Loretta. Ik denk het ook, morgen zullen ze wel gaar zijn , Karin haalt een frietje en Mathijs eet altijd buiten de deur.

Dag, Loek